Ay nerde doğsa oradaydıkDallarda zerdali çiçekleri
Savrulup gider rüzgar esince
Bütün bir bahar böyle geçti
Anlardım aklından geçenleri
Sustukça konuştuk sanki
Sevdaymış meğer bu içimizde
Yıllardır uyuyan deli..
Sessizlik sensin geceleri
Fincana kahve koydum gel ,
Bugün şeytana uydum gel...
Ay doğdu dağın üstünden aman aman
Dallarda beyaz çiçekler
Döndüm gecenin karasına
Artık kimse kıramaz beni
O kül gibi deniz , o sessiz kız
Kayıp bir sandala binip gitti...
Ne sen söyledin derdini
Ne ben sevdiğime inandım
Unut geçen eski günleri
Bunca yıl sonra nasılsın?
Ezginin Günlüğü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder