" Doktor katz'in arkasındaki şöminede bembeyaz kanatli bir yelkenli vardi.
Mutsuz oldugumdan gitmek istiyordum, baska bir yere, çok uzaklara kendimden uzaklara...
Yelkenliyi uçurmaya koyuldum, üstüne biniyor, emin bi elle okyanusları geciyordum. Saniyorum ki ilk kez oracikta, doktor katz'in yelkenlisinde gittim uzaklara...
O zamana kadar çocuk oldugumu soyleyemem gercekten. Şimdi bile istedigimde, doktor katz'in yelkenlisine binebilir, tek basima uzaklara gidebilirim."
Bundan hiç bir zaman kimseye söz etmedim, hep oradaymışım gibi yapıyordum...
Onca Yoksulluk Varken
( Romain Gary )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder