Sen benim diego rivera'msın , yıldızlarsın sen
ay ve bulutlar , haberlerdeki f16'lar ,
kırmızı yatağımdaki o koca bedensin...
çekmecemdeki son sigara,
beni sarmalayan o koca kadife yeşil ceketsin.
kuş misali uçarak gitmek istediğim adamsın,
iransın , suriyesin.
haburda nöbet tutan askercik,
mezepotamya'da ki en vahşi kıpkırmızı gelincik,
üzerine yattığım uçsuz bucaksız boz bir vadisin...
Marlon ve Brandomsun!
küvetimde yatan şişman bir melek,
sevincim , acılarım , tüm arzularım...
tiyatroda ki , istiklal caddesinde ki eşim,
gabriel garcia marquez in son mektubusun..
ve ben de o zorba daki her tarafından şehvet fışkıran o şişman kadınım.
kim uçurdu acaba kafamı?
ben kafam olmadanda yaşarım.
çünkü elim kolum bacaklarım var sana ulaşmak için ,
ve birde
bir el bombası gibi fırlatıp ,
tüm kahrolası sınırları havaya uçuracak bi kalbim................................
....................................
...............
........
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder