Benim hiç başucu kitabım olmamıştı.Aslında bu da başucumda durmuyor,ben bazen kütüphaneye doğru yürüyorum,onu orda rafta görüyorum ve orda olduğu için mutlu oluyorum.
Yaşlı ve eski bir fahişe Madam Rosa hem yoksul , hem yahudi , hemde fahişe annelerinin bırakıp gittiği bi dünya çocukla 100 kiloluk cüssesi ile yaşar..
Ama aslında en çok Momo yaşar , o da diğer çocuklar gibi hem Piç , hem de annesi " kendisini savunan bir iş " yaptığı için o evdedir.
O evde ki bütün çocukların anneleri "kendilerini savunan bir iş " yapıyorlardır zaten.
Yazarı benim favori delilerimden adı hem Emile Ajar , hem Romain Gary ' dir.
Aynı yazara 2.kez verilmeyen ödülü çaktırmadan 2.kez bi daha alabilecek , sonra da kendi kendine ölüme gidecektir.
Delidir, yakışıklıdır, kıskandıracak kadar da iyi yazardır...
İçimde ki başucum da duran iyi kitabımdır
onca yoksulluk varken....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder