
bir balıkçı köyünde seninle bir yaz
o evde kalmıştık duvarları bembeyaz
o evde geçse bir ömür az...
tüter gözümde aklımdan çıkmaz
orada tatmıştık mutluluğu
kaldı uzakta o en derin haz
o ev beni çagırır ,
gel gör gidemem sensiz
tavandan sarkan balıkçı ağları,
yemeğimizi paylaşan o küçük kedi,
gözümün önünde daha dün gibi
sen güneşin doğuşunu ilk kez o evde gördün
senin yüzünü bir ben güldürdüm
şimdi ise o ev çok uzak ...çok uzak o yaz...
Erkut Taçkın / Beyaz Ev (1975 )
( Ben bu anı daha önce görmüştüm hali ,
bi çeşit dejavu, bi çeşit hüzün, bi tuhaf neşe...
Ne bileyim öyle ortaya karışık bir halet-i ruhiye.
Bu şarkıyı ilk duyduğumda , şarkıda anlatılanları yaşadığım günlerdeydim,
yeniden duymak için şarkıyı başa sarıyorum,
sen hiç dinledin mi ? Hatırlamıyorum,sesini açıyorum
ne kadar da sıcakmış hava ,
ve balıklar ne kadar taze,
ve o rakı ne kadar tekirdağ ,
ve deniz ne kadar ılık...
şimdi ise o ev çok uzak...çok uzak o yaz.... )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder